Se tracte de repensar eth país, de prener-lo seriosament, entà actuar-i aumens de manèra mès ponderada e madura; entà fin finau melhorar-mos un shinhau entre toti.
Er Aran deth sègle XXI ja ei aciu, plurau e cosmopolita, sosmetut a procèssi que hè uns ans pòc podíem imaginar. Mos ac cau profitar, en benefici de toti. Mès tà d’aquerò ei imprescindible:
1. Daurir es institucions d’autogovèrn ara participacion des ciutadans per miei d’ua naua forma d’exercir eth poder, mens autoritària e mès cooperativa damb era societat civila. Era proximitat ac hè possible.
2. Prebotjar un projècte de país en benefici dera equitat e deth creishement racionau en tot respectar era princiau hònt d’ingrèssi dera quau dispausam: eth territòri e es valors deth paisatge.
3. Estornejar un nau aranesisme, mès civic e transversau, clar defensor d’ua identitat dubèrta, a on eth ciutadan, independenment des sòns origens, preferéncies e apertiença sociau, sigue eth centre de gravetat des politiques des nòstes institucions.
Çò que mos pòt significar coma país en miei dera omogeneizacion globau ei, sens dubte, era manca de qualitat democratica des institucions qu’amare er amiguisme e er oportunisme coma ua forma de profitar eth país a favor d’uns pògui, que dera defensa teorica deth país ençà, survelhen es interèssi privats.
Mès tanben era recerca deth benèster comun damb es naues valors dera convivéncia civica, deth desvolopament sostenible e dera participacion e transparéncia ena presa de decisions, pòt devier ua naua forma de hèr país.
Hèr país, pas des.hèir país. Aguesta ei era nòsta apòsta estrategica.